در ماه ربیع الاول سال 661 هجری قمری، درست 5 سال پس از سقوط عاصمه خلافت عباسی (بغداد) کودکی در یکی از نقاط شام به نام (حران) دیده به جهان گشود و تا 7 سالگی در آن سرزمین زندگی کرد، ولی بخاطر حمله سپاه مغول، خانواده وی مجبور به جلای وطن شد و رحل اقامت در شهر شام افکند. پدر او روحانی حنبلی مذهب بود که در عقاید و فقه از مذهب «احمد بن حنبل » (م/241) پیروی میکرد، از این جهت فرزند خود را به مدارس «حنابله »فرستاد تا فقه حنبلی را فرا گیرد.

حدود 200 سال قبل وهابیت توسط شخصی به نام «محمد بن عبد الوهاب» بنا نهاده شد، وی تمام اعتقادات و فتواهای خود را از «ابن تیمیه» گرفته است؛ ابن تیمیه نیز در قرن هشتم هجری قمری می‌زیسته است که با عقاید عجیبی که داشت، مورد هجمه دیگر علمای اهل سنّت قرار گرفت، دراین‌ جا مختصری از زندگانی ابن تیمیه و مخالفت علمای معاصر و قرون بعدی از اهل سنّت با وی را بیان خواهیم کرد.

احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه حرانی معروف به ابن تیمیه (زاده ۱۰ ربیع‌الاول ۶۶۱ قمری برابر با ۲۲ ژانویه ۱۲۶۳ میلادی، و مطابق با ۲ بهمن ۶۴۱ خورشیدی در حران، سلجوقیان روم - درگذشتهٔ ۵ مهر ۷۰۷ برابر با ۲۸ سپتامبر ۱۳۲۸) عالم الهیات، حدیث و فقه، منطق دان و اخترشناس بود. او باور به این داشت که علوم طبیعی برتر از علوم ریاضی هستند و این را ردی بر فلسفه مشاء می‌دانست و همچنین کسانی که به پیروی از ارسطو قائل به آن هستند که بهترین فلسفه‌ها نخست فلسفه الهی و سپس فلسفه ریاضی و سپس فلسفه طبیعی است. چنانکه در کتا