مولايم اى مولايم من،تو و من آزمايش‏شده به بلاها،آيا رحم مى‏كند به آزمايش‏شده به بلاها جز سلطان؟،مولايم اى مولاى من تو دليلى و رهنما و من سرگردان،آيا رحم مى‏كند به سرگردان جز دليل و رهنما؟

خدا لعنت كند امّتى را كه از زیارت دريغ كردندو نصرت و كمك به تو را رها نمودند، و خدا لعنت كند امّتى را كه بنيان ستم بر شما را بنا نهادند و زمينه بی عدالتى بر شما را آماده كردند،

 از سوى من سلام بر تو تا هستم، و تا شب و روز هست‏ به راستى كه مصيبت به تو بزرگ شد، و در ميان مؤمنان و مسلمانان و همه اهل آسمانها و زمينها عظيم گشت،

فرمانروايى را به هر كه بخواهى عنايت میكنى، و از هر كه بخواهى باز مى ستانى، و هركه بخواهى عزت مى بخشى، و هركه اراده كنى به ذلت مى نشانى، خوبى بدست توست، همانا بر همه چيز توانايى،

خدايا امروز روزى است كه انتقام در آن تازه میشود، و لعنت فرود میآيد در آن بر لعنت‏شدگان يزيد و خاندان يزيد، و بر خاندان زياد، و عمر بن سعد و شمر،

و شر كسى‏كه از شرش مى‏ترسم،و فريب كسى‏كه از فريبش وحشت دارم، و تجاوز كسى‏كه از تجاوزش بيم دارم،و بى‏عدالتى كسى‏كه از بى‏عدالتى‏اش مى‏ترسم،و سلطه كسى‏كه از سلطه‏اش وحشت دارم،و نقشه كسى‏كه از نقشه‏اش بيم دارم،

و از او مى‏خواهم به حق شما اينكه بخواهد آن را و انجام دهد،زيرا او ستوده و بزرگوار است،اى دو سرورم‏ از نزد شما بازگشتم،در حال توبه و سپاس براى خدا

آنچه پروردگارم خواست شد،و آنچه نخواهد نمى‏شود،جنبش و نيرويى نيست جز به خدا شما را به خدا مى‏سپارم،و خدا اين زيارت را آخرين زيارت من از شما قرار ندهد

و تو را سپاس بر بردباری ات پس از آن كه دانستى و تو را سپاس بر گذشتت، پس از آنكه بر عذاب توانا بودى و تو را سپاس اى سرچشمه سپاس و تو را سپاس اى به ارث برنده سپاس و تو را سپاس اى آفريننده سپاس

نوميد گشت كسى‏كه پناه‏دهنده‏اش جز تو،و فريادرسش جز تو،و پناهگاهش جز تو،و گريزگاهش جز تو،و ملجأش جز تو،و جاى نجاتش از مخلوق غير توست، پس تويى آرامش‏ و اميدم،و پناهگاه و گريزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم،