فارسی
پنجشنبه 06 دى 1403 - الخميس 23 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

خطبه 161 - خطبه در پاسخ يكی‌ از يارانش كه پرسيد


مطلب قبلی خطبه 160
خطبه 162 مطلب بعدی


نحوه نمایش
متن عربی متن ترجمه
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
- لِبَعْضِ اَصْحابِهِ وَ قَدْ سَاَلَهُ: كَيْفَ دَفَعَكُمْ قَوْمُكُمْ عَنْ هذَا الْمَقامِ وَ اَنْتُمْ
به یکی‌ از یارانش هنگامی‌ که پرسید: چگونه قومتان شما را از خلافت بازداشتند در صورتی‌ که
اَحَقُّ بِه؟ فَقالَ عَليه السّلامُ:-
از همه سزاوارتر بودید؟! فرمود:
يا اَخا بَنى اَسَد اِنَّكَ لَقَلِقُ الْوَضينِ، تُرْسِلُ فى غَيْرِ سَدَد،
ای‌ برادر بنی‌ اسدی‌، تو را اضطراب و بیقراری‌ است، سخن در غیر صواب می‌ گویی‌!
وَ لَكَ بَعْدُ ذِمامَةُ الصِّهْرِ وَ حَقُّ الْمَسْاَلَةِ، وَ قَدِ اسْتَعْلَمْتَ فَاعْلَمْ:
با این حال تو را حرمت خویشی‌ و حق پرسش است، طلب علم کردی‌ پس بدان:
اَمَّا الاِْسْتِبْدادُ عَلَيْنا بِهذَا الْمَقامِ، وَ نَحْنُ الاَْعْلَوْنَ نَسَباً، وَ الاَْشَدُّونَ
اما استبداد دیگران در امر خلافت علیه ما ـ با اینکه ما از نظر نسب والاتر، و از نظر پیوند
بِرَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَوْطاً، فَاِنَّها كانَتْ اَثَرَةً شَحَّتْ
با رسول اللّه صلّی‌ اللّه علیه وآله محکم تریم ـ محض این بود که انحصارطلبی‌ کردند و از رسیدن
عَلَيْها نُفُوسُ قَوْم، وَ سَخَتْ عَنْها نُفُوسُ آخَرينَ، وَالْحَكَمُ اللّهُ،
آن به ما بخل ورزیدند، و ما اهل بیت پیامبر هم با سخاوت از آن گذشتیم، حاکم خداست،
وَالْمَعْوَدُ اِلَيْهِ يَوْمُ الْقِيامَةِ.
و روز قیامت روز بازگشت به اوست.
«وَ دَعْ عَنْكَ نَهْباً صيحَ فى حَجَراتِهِ.»
«و داستان این غارتگری‌ را که در جای‌ خود انجام گرفت رها کن.»
وَ هَلُمَّ الْخَطْبَ فِى ابْنِ اَبى سُفْيانَ، فَلَقْد اَضْحَكَنِى الدَّهْرُ بَعْدَ
و از این مسأله مهم در رابطه با فرزند ابوسفیان یاد کن، که راستی‌ روزگارْ مرا پس از
اِبْكائِهِ. وَ لا غَرْوَ وَ اللّهِ، فَيا لَهُ خَطْباً يَسْتَفْرِغُ الْعَجَبَ، وَ يُكْثِرُ
گریاندن خنداند. به خدا قسم عجبی‌ نیست، که دیگر از شدّت عجب جای‌ تعجّب باقی‌ نگذارد، و کژی‌ فراوان
الاَْوَدَ. حاوَلَ الْقَوْمُ اِطْفاءَ نُورِ اللّهِ مِنْ مِصْباحِهِ، وَ سَدَّ فَوَّارِهِ مِنْ
به بار آورَد. آنان کوشیدند تا نور خدا را از چراغش خاموش کنند، و فوران چشمه حق را
يَنْبُوعِهِ، وَ جَدَحُوا بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ شِرْباً وَبيئاً. فَاِنْ تَرْتَفِعْ عَنّا وَ عَنْهُمْ
مانع شوند، و میان من و خودشان آب صاف را گِل آلود و وباآمیز کردند. اگر این مشکلات از ما و آنان
مِحَنُ الْبَلْوى اَحْمِلْهُمْ مِنَ الْحَقِّ عَلى مَحْضِهِ، وَ اِنْ تَكُنِ الاُْخْرى
برداشته شد آنها را به سوی‌ حقّ خالص سوق خواهم داد، و اگر چیز دیگری‌ شد
«فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرات اِنَّ اللّهَ عَليمٌ بِما يَصْنَعُونَ».
«خود را از غم و اندوه بر آنان تلف مکن، که خداوند به آنچه انجام می‌ دهند داناست».



پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^