ستايشى چنان در خور و بايسته، كه در پرتو آن، در زمرهى ستايندگان و شاكرانش درآييم، و در مسابقهى به سوى رضا و خنشودى و عفوش، گوى سبقت را از مشتاقان برباييم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.