فراز 19 از دعای 1 ( خداوند بهترین برآورندۀ نیازهای انسان )

و سپاس خداى را كه در نيازمندى را جز به سوى خود به روى ما بست (چون ما را نيازمند به غير خود نيافريده و اين سخن منافات ندارد با احتياج به يكديگر كه نظام عالم بسته‌ى به آن است براى آنكه حاجت به غير خدا در حقيقت حاجت به او است كه مالك و منعم حقيقى است) پس (با اين همه نيازمنديها) چگونه سپاس او را توانائى داريم؟ يا كى مى‌توانيم حمدش را به جا آوريم؟ نمى‌توانيم، كى توانيم؟ (شايسته است كه خواننده‌ى دعاء بر هر يك از كلمه‌ى لا و متى وقف نموده درنگ نمايد تا دانسته شود كه جمله‌اى حذف شده است)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.