فراز 19 از دعای 1 ( خداوند بهترین برآورندۀ نیازهای انسان )

درهاى حاجت را از همه سمت به روى ما فرو بستى و در عوض از خزانه‌ى لايزال خويش درهاى غنا به روى ما گشودى. چگونه سپاس تو توانيم گفت؟ با كدام دست توانا و زبان سخنگو از عهده‌ى شكر تو توانيم برآمد؟ هرگز، هرگز، دستهاى خسته و زبانهاى درمانده ما حق شكر تو را ادا نخواهد كرد و هرگز آن يارا در نفس و نفس ما نيست كه به ستايش تو برخيزيم و تو را آنچنان كه شايسته‌اى بستائيم.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.