فراز 23 از دعای 1 ( سهولت و آسانی تکالیف در اسلام )

و روش او در توبه براى پيشينيان (بنى‌اسرائيل) چنين نبوده (سنت و روش خداى تعالى در توبه براى بنى‌اسرائيل كشتن يكديگر بوده، نه بس پشيمانى، چنانكه در قرآن كريم «س 2 ى 54» فرموده: و اذ قال موسى لقومه يا قوم انكم ظلمتم انفسكم باتخاذكم العجل فتوبوا الى بارئكم فاقتلوا انفسكم ذلكم خير لكم عند بارئكم فتاب عليكم انه هو التواب الرحيم يعنى و ياد كنيد هنگامى را كه موسى به قوم خود «آنانكه گوساله پرستيدند» گفت: اى قوم شما بر اثر گرفتنتان گوساله را «به خدائى» به خود ستم روا داشتيد، اكنون به سوى آفريننده‌ى خويش بازگرديد و خود «يكديگر» را بكشيد كه اين كشتن نزد آفريننده‌ى شما برايتان «از زندگانى در دنيا» بهتر است پس خدا توبه‌ى شما را «پيش از آنكه همگى كشته شويد» پذيرفت، زيرا او بسيار توبه‌پذير و بسيار مهربان است) و آنچه به آن توانائى نداريم از ما برداشته، و به ما جز به آنچه طاقت داريم تكليف نفرموده، و جز كار آسان از ما نخواسته (چنانكه در قرآن كريم «س 22 ى 78» فرموده: و ما جعل عليكم فى الدين من حرج يعنى و خدا بر شما در دين تنگى و رنج قرار نداده است) و براى هيچ يك از ما برهان و بهانه‌اى جا نگذاشته (چنانكه حضرت صادق عليه‌السلام فرموده: هرگاه در همه‌ى چيزها بنگرى كسى را در تنگى و سختى نمى‌يابى، و كسى را نمى‌يابى جز آنكه خدا را بر او حجت و برهانى است، و به كمتر از طاقتشان امر و فرمان داده، و آنچه به مردم امر شده طاقت آن را دارند، و هر چه طاقت و توانائيش را ندارند از آنها برداشته شده ولى نيكى در مردم نيست «تا اين حقائق را بفهمند»

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.