پس به كرمت عفو خود ارزانى ما دار، و به گذشتت ما را از عذابت در پناه خود گذار، كه بى گمان ما را در برابر اجراى عدالتت تاب و توان نباشد، و هيچ يك از ما بجز پناه بردن به عفوت راه گريزى نيابد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.