اى بىنياز بىنيازان! اينك ما بندگان توايم به پيشگاهت، و من نيازمندترين نيازمندانم به درگاهت، به گشايشى كه در كار ما نهى بينوايىمان را جبران كن، و ما را به نوميدى از درگهت مران، كه هرگاه چنين شود، كسى را كه از تو نيكبختى خواسته بدبخت ساختهاى، و كسى را كه از فضلت احسان طلبيده محروم داشتهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.