اى بىنياز بىنيازان، هم اكنون ما بندگان در پيشگاه تو حاضريم و من نيازمندترين نيازمندان نسبت به توأم، پس با وسعت رحمت خود بىنيازى ما را برطرف فرما، و اميد ما را با دريغ نمودن قطع مگردان، كه اگر ما را از رحمت خود نوميد كنى طالب سعادت را به شقاوت افكندهاى، و طالب احسان و بخشش تو را نوميد و محروم ساختهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.