اى بىنياز بىنيازان، اينك ما بندگان تو در اختيار توايم و من، نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به بىنيازى و عطاى خويش نياز ما را برطرف فرما و ما را با راندن از درگاه خود نوميد مگردان كه اگر از رحمتت بازداشتى، بدبخت كردهاى كسى را كه از تو نيكبختى خواسته و نوميد ساختهاى آن را كه از احسان تو، بخشش طلبيده.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.