خواست تو را سزاوارتر، و بزرگى تو را شايستهتر آن است كه بر خواستار رحمت خود، رحمت آورى، و آن كس كه از تو يارى طلبد، فريادرس باشى. پس بر زارى و نياز ما رحمت آور، و اكنون كه خويشتن را بر آستان تو افكندهايم، بىنيازمان فرما.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.