من تو را آنچنان بخشنده و بخشاينده مىبينم كه مىدانم از گناه بزرگ گذشتن، بر تو دشوار نيست و كردار ناستوده ما را ناديده انگاشتن، ذات اقدس تو را گران نيايد.
تو از بندگان خويش نافرمانيها بينى و اغماض فرمائى و دوست همى دارى كه بندهاى دور از استكبار و استغنا لب به استغفار بگشايد و همچنان پرهيزگار و پارسا بماند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.