فراز 8 از دعای 12 ( غنیمت شمردن فرصت توبه )

بنده‌اى كه گناهانش بزرگ و رو به فزونى است و روزگارش به او پشت كرده و برگشته تا چون ببيند كه زمان كار گذشته و عمر به پايان رسيده و باور نمايد كه پناه و گريزگاهى از (كيفر) تو برايش نيست، به وسيله‌ى توبه به تو روآورد، و توبه را براى تو خالص گرداند (شرائط آن از قبيل پشيمانى از گذشته و تصميم بر دوباره نكردن آن را بجا آورد) پس با دلى پاك و پاكيزه به سوى تو برخيزد و با صداى تغيير يافته (زمزمه‌دار) آهسته تو را بخواند

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.