فراز 8 از دعای 12 ( غنیمت شمردن فرصت توبه )

بنده‌اى كه گناهانش بزرگ و رو به افزايش است، و روزگارش به وى پشت نموده و از او رويگردان گشته است، تا آنجا كه مى‌بيند وقت عمل گذشته و عمر به نهايت رسيده و يقين كند كه در برابر تو چاره‌اى ندارد و راه فرارى برايش نمانده است، از اين رو به قصد انابه و بازگشت به سوى تو آمده و توبه‌اش را فقط براى تو خالص نموده، پس با دلى پاك و پاكيزه در برابر تو ايستاده، سپس با ناله‌اى حزين و آرام تو را مى خواند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.