كه ايمانم چو كوهى استوار است
و خواهش هر چه آن دشوار و زار است
برايت نيست سنگين هست آسان
اگر چه بسيارى باشدش آن
كه او در پيشگاهت هست اندك
و اندكتر بود از ذره كوچك
ز رحمت وسعتش از حد فزون است
كريميت فرا از چند و چون است
كه اين دو كل خلقانت فراگير
ز دست بخششت مخلوق تو سير
و بخششهاى تو آن بىشمار است
نگشته كم هميشه برقرار است
بنابراين تو جاويدى و مطلق
و آن ختم رسل دارد ز ما حق
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.