فراز 25 از دعای 13 ( دعا در حالت سجده )

و حاجت من چنين و چنان است و حاجات خود را به زبان آور. آنگاه سجده مى‌كنى و مى‌گوئى: فضل تو روى و زبان مرا باز كرده و احسان تو مرا راهنما شده است پس از تو مى‌خواهم و سوگند مى‌دهم تو را به ذات مقدس خودت و به محمد و خاندان او صلوات الله عليهم كه مرا نااميد برنگردانى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.