درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
ببخشاى توفيق آن زندگى
كه بنهيم پا در ره بندگى
پذيريم تقدير والاى دوست
كه سرود و زيان هر چه از او نكوست
مرا راه فرماى از لطف خويش
به راهى كه باشد در آن خير بيش
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.