خداوندا روا بر اين مدارى
كه من چون مردم نابردبارى
برآرم ناله و فرياد و هم آه
و همچون آزمندانه به درگاه
به دست انتقامت بهر جبران
ز دشمن انتقام خويش خواهان
ز آئينه به قلبم سايهاى را
بر آنچه روز عقبا بارهاى را
كه بر مظلوم و ظالم مىنمايى
برافكن سوى من در رهنمايى
و بر لذت ثوابش را ز كامم
كنم ادراك تو بر انتقامم
كه بينم ظالمم اندر مذلت
پشيمان از شقاوت غرق خفت
بدين ترتيب خرسندى دنيا
مرارتها در آن باشم شكيبا
الهى ياريم در التماسم
كه تا بهتر ترا درك و شناسم
و در آن پيشگاه كردگارم
بطاعت در عبادت روزگارم
كه بر اين قسمتم بودى رضايت
ز تو مقرون شده كردم قناعت
زبان شكر تو بر شيوهى من
به عادت ذكر تو شد پيشهى من
كه بر اين سرنوشتم ظن آن را
هر آنچه تو بخواهى خواهم آن را
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید
من ظلمك فقد نفعك و اضر بنفسه.
(اميرالمومنين عليهالسلام فرمود: آن كس كه به تو ستم مىكند به حقيقت كه به تو سود مىرساند و به خود ضرر مىزند.)