فراز 9 از دعای 14 ( طلب رحمت الهی در ازای تحمّل ظلم )

پروردگارا درود فرست بر محمد و آل اطهارش و در عوض ظلم و جورى كه آن دشمن با من كند تو عفو و بخششت را شامل حالم گردان و در مقابل اذيت و بديهايش تو رحمت و لطفت را عطا فرما (تا از رنج و غم و آزار دشمن به لطف و كرم و احسان تو عوض و بدل يابم و شاد خاطر باشم) زيرا هر مكروه و رنج و المى در عالم (اگر لطف تو شامل حال ما باشد) دون خشم و قهرت آن رنج و ستم بسى بى‌قدر و ناچيز و تحملش سهل و آسانست و هر بلا و مصيبتى جز قهر و غضب تو وجود و عدمش يكسانست (يعنى اگر ما را لطفت شامل و از قهرت ايمنى حاصل باشد همه سختيها و بلا و مصيبتها بر ما وجود و عدمش يكسان است تنها تو با ما لطف كن و قهر مكن كه لطف و قهر خلق هر دو يكى است)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.