فراز 6 از دعای 15 ( پاک شدن آثار گناه و جلب رحمت و عافیت و نجات الهی )

الهى بر محمد هم ز اولاد فرستى رحمتت قلبش در آن شاد و بر آنچه رضاى توست مقرون به قلب و چشم ما محبوب و ميمون ز رنج اين بليت را كه در جان فرو افكنده‌اى فرماى آسان مرا ز آلايش اين معصيتها و لغزشها نمايى پاك ز آنها ز من بر جامه جان لكه‌هايى ز قبلش مانده در تن بر زدايى الهى من در اين هنگامه‌ى سال شدم بيمار و تن رنجور در حال تو بهبودى رسان ده عافيت را كه كامم گشته شيرين عاقبت را كزين آتش دود توى شرائين مرا افسرده خاطر كرده غمگين نما آرام بنمايى چنانى كه از نعمت صحت مژده رسانى كه عفو و بخششت يكجا نصيبم ز تو اميدوارم اى حبيبم چنانكه من ز بيمارى نكبت ز جا خيزم رسد مژده ز صحت و جامه عافيت از عفو رحمت بپوشان بر تنم تا رفع محنت مقدر كن ز بيمارى به صحت و زين درماندگى آزاد و راحت و زين شدت فرج فرماى رحمت و رنج من به آسايش ز صحت‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.