فراز 6 از دعای 15 ( پاک شدن آثار گناه و جلب رحمت و عافیت و نجات الهی )

درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان خدايا مرا سوى آن راه بر كه دارد پسند تو از آن گذر به چشم من آن راه مطلوب كن بلا و غمش جمله محبوب كن مرا بخش از رنج اين راه سود توانم خطاهاى پيشين زدود پديد آر نور سلامت مرا ز بيماريم ساز آن دم رها چشانم ز شهد سلامت دمى منه در دل خسته‌ى من غمى درى باز فرما ز بيماريم سوى آن كه بر خويش نگذاريم به رحمت رها كن ز اندوه و درد ز من درگذر چون ندانم چه كرد درى نيز بگشا از اين سختيم به سوى نجات و به خوشبختيم

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.