اين توئى كه ذات بىمانند خويش را به رحمت ستودهاى، به روان محمد و آل محمد رحمت فرست و بر من رحمت آر.
اين توئى كه نام اقدس و اعلاى خود را بخشاينده گذاشتهاى پس بر من ببخشاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.