فراز 26 از دعای 16 ( بردباری خداوند در مواخذه بندگان )

شفگتا فزونتر از آن زايدم به كيفر كه خود دانم و بايدم تو نشتابى و بردبارى كنى نخواهى مرا غرق خوارى كنى نه از آن كه عزت فزون باشدم كه دور از تو اين جمله چون باشدم از آن است كز لطف و احسان تو درآيم به راه و به فرمان تو بدارم ز عصيان بيهوده دست توانم ز دل قفلها را شكست تو را نيز دانم كه اى بى‌نياز در رستگارى چو گردد فراز به رحمت ز كيفر بسى خوشتر است كه رحم تو از خشم تو بس سر است

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.