و آنگاه كه سزاوار آمرزش تو شوم اگر مرا بيامرزى، و آنگاه كه شايستهى بخشش تو شوم اگر مرا ببخشى، محققا آن بخشش تو از روى استحقاق و شايستگى من واجب نشده است. زيرا، نخستين بار كه تو را معصيت كردم، جزاى من از جانب تو آتش بوده است. از اين رو، اگر مرا كيفر نمايى به من ستم نكردهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.