و اگر هنگامى كه سزاوار آمرزشت شوم مرا بيامرزى، و زمانى كه مستحق عفوت گردم، از من درگذرى و مشمول عفوت سازى، پس، راستى كه اين آمرزش و عفو دربارهى من، به استحقاقم واجب نشده، و نه من از روى قابليت، شايستهى آنم، زيرا جزاى من، از طرف تو، در نخستين بار كه نافرمانىات نمودم آتش بود، و از اين رو، اگر عذابم كنى، بر من ستم ننمودهاى،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.