و اگر آنگاه كه سزاوار آمرزشت شوم مرا بيامرزى، و هنگامى كه شايسته بخششت شوم مرا ببخشى همانا اين آمرزش و بخشش به خاطر استحقاق من لازم نگشته، و من شايسته بخشايش حتمى تو نيستم، زيرا جزاى من از جانب تو در نسختين بار كه نافرمانى تو كردم آتش بوده، پس اگر مرا عذاب نمايى بر من ستم نكردهاى،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.