فراز 2 از دعای 17 ( وسوسه های شیطان )

اين ديو نابكار به خويشتن وعده همى دهد كه دمار از روزگار ما برآورد. خواه و ناخواه جان ما را از صراط مستقيم، از راهى كه به رحمت بى‌انتهاى تو منتهى شود باز گرداند و به دنبال خويش به بيغوله‌ها و بيراهه‌ها سوقمان دهد. اغرا كند و اغوا كند و عشق طاعت و شرف عبادت تو را از چشم و دلمان بردارد و به عوض لذت گناه را در كاممان صد چندان نمايد. و بدين ترتيب معصيت را شيرين و ساده و سبك جلوه دهد و عبادت را تلخ و ناگوار و منفور بنماياند و بالاخره از جوار بركت و مرحمت تو دورمان سازد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.