كه به آن آنچه مرده است را زنده، و آنچه از دست رفته را بازگردانى، و آنچه بيرون آمدنى است را بيرون آرى، و به آن روزيها را بگسترانى، ابرى كه روى هم انباشته و با خوشى و گوارا و فراگيرنده بوده، صداى رعد از آن شنيده شود و بارانش هميشه و برقش فريبدهنده نباشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.