تا هر چه مرده است به آن زنده كنى و آنچه را كه از ميان ما رفته است بازگردانى و به سبب آن روزيها را فراخى بخشى، به ابرى پيوسته و بر هم نشسته و شادىانگيز كه روى زمين را فراگيرد و چون چترى سايبان برافرازد، اما نه آنگونه كه بارانش به ويرانى كشد، يا برقش به فريبايى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.