فراز 3 از دعای 19 ( باران عامل زنده شدن زمین مرده )

(تا) آنچه را كه مرده، زنده‌سازى، و آنچه را كه از دست رفته به وسيله‌ى آن بازگردانى و هر چه كه قرار است در آينده از زمينى برويد، برويانى و روزى‌ها را به وسيله‌ى آن توسعه بخشى. (اين باران) از ابرى باشد متراكم و انبوه، گوارا و بى‌خطر، فراگير و خروشنده، ولى نه دايم و نه آنكه برقش فريبنده باشد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.