فراز 16 از دعای 2 ( هجرت های پیامبر برای تبلیغ دین )

و (از مكه‌ى معظمه) هجرت و دورى نمود به شهرهاى غربت (مدينه و اطراف آن) و بجاى دور از جاى خويشاوندان و جاى قدم (پرورشگاهش) و جاى به دنيا آمدن و جاى انس و خو گرفتنش (جمله‌ى و مسقط راسه يعنى جاى فرودآمدن، و به دنيا آمدن از سر منافات ندارد با آنچه در اخبار رسيده كه از خصائص آن حضرت صلى الله عليه و آله است كه هنگام ولادت از پا به دنيا آمد، زيرا مسقط الراس كنايه‌ى از جاى به دنيا آمدن است خواه از سر خواه از پا، و روايت شده: چون آن حضرت از مكه هجرت نمود متوجه آن گرديد و گمان كرد ديگر به آنجا برنمى‌گردد، دل شكسته شده گريه كرد، جبرئيل عليه‌السلام آمد و اين آيه بر او خواند «س 28 ى 85»: ان الذى فرض عليك القران لرادك الى معاد يعنى آنكه «تبليغ» قرآن را بر تو واجب نمود تو را به جايگاه خود بازگرداند) و خواسته‌ى آن حضرت از هجرت براى ارجمند نمودن دين تو و يارى خواستن (براى غلبه‌ى) بر اهل كفر (ملل مختلفه) بود

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.