فراز 12 از دعای 20 ( یاری خواستن از غیر خدا )

خدايا چنان كن كه آرم پناه به تو چون كه اندوه بربست راه به هنگام اندوه و درد و نياز نسازم به كس دست جز تو دراز چو گردد مرا ننك در كار دست توانم كه بر لطف تو چشم بست به هنگام اندوه و رنج جهان مبادا خدايا پى امتحان مرا كار با ديگرى افكنى ببخشى ز غير خودم ايمنى بدانسان كه خوار و زبون سازدم كه در قعر دوزخ در اندازدم تو اى مهربانتر ز هر مهربان از اينها كه گفتم مرا وا رهان

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.