بارخدايا! چنان كن كه به وقت درماندگى، به پشتيبانى و حمايت تو يارى شوم، و به هنگام نيازمندى، از تو يارى جويم، و در وقت بيچارگى، به تضرع و زارى به درگاه تو آيم؛ و مرا هرگاه كه درمانده شوم به كمك خواستن از غير خودت، و هرگاه كه فقير و بىچيز گردم، به خوارى و ذلت خواستن از غير خود، و چون بترسم، به مويه و زارى پيش ديگران، گرفتار مكن تا سزاوار خوارى و منع تو گردم و مرا به حال خود واگذارى و از من روى بگردانى، اى مهربانترين مهربانان!