فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

پروردگارا! به سوى مغفرت تو بار بسته‌ام و بخشايش عظيم تو هدف من است. پروردگارا! به گذشت تو اشتياق دارم و بر فضل تو اعتماد آورده‌ام ولى از آنچه كه مرا مستوجب مغفرت و مرحمت تو گرداند تهيدستم و در اين هنگام كه خويشتن بر ضد خويش گواهى كرده‌ام جز به فضل تو اميدم نيست. پروردگار من! به روان محمد و آل محمد رحمت فرست و فضل خويش را از من دريغ مدار.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.