فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

بار خدايا! به آمرزش تو وارد شده و آهنگ بخشش تو را كرده‌ام، و به گذشت تو شيفته و مشتاق گشته و به رحمت و فضل و احسان و كرم تو اميدوارم و اطمينان دارم، در حالى كه نه در پيش من چيزى كه سبب آمرزش تو براى من باشد است، و نه در عمل و كردارم چيزى كه با آن سزاوار بخشش تو باشم وجود دارد، و پس از محكوم ساختن خود و اعتراف به گناه خويش مرا جز فضل و احسان تو دست آويز و اميدگاهى نيست، پس بر محمد و آل محمد درود بفرست، و بر من تفضل و احسان و نيكى و بزرگوارى فرما.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.