فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

خدايا، به سوى آمرزشت آمدم، و به سوى بخشايشت راه افتادم، و به گذشتت اشتياق ورزيدم، و به فضل و بخششت اعتماد نمودم، و چيزى ندارم كه آمرزشت را برايم موجب شود، و در عملم چيزى به چشم نمى‌خورد كه بخشايش تو را سزا گردم، و پس از آن كه خود را محكم نمودم چيزى جز فضل و بخشش تو ندارم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و بر من (نالايق) تفضل نما.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.