فراز 16 از دعای 20 ( لزوم بیان هدایت‌های الهی )

اى خداى من و زبانم را به هدايت گويا ساز و تعليم خدا ترسى و تقوى مرا الهام كن و به آن عملى كه نيكو و پاكيزه‌تر است موفق بدار و به كارى كه رضا و خشنودى تو در آن بيشتر است برگمار.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.