بارالها! (زبان) مرا به (طلب هدايت گويا و (راز و رمز) پاراسى و پرهيزگارى را به من الهام كن، و به (انتخاب) روشى كه پاكيزهترين روشهاست توفيقم ده، و به (انجام) كارى وا دارم ساز كه بيشتر مايهى خشنودى تو باشد.
در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانهروى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مىكنم و از حضرت محبوب مىخواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.