فراز 17 از دعای 20 ( درخواست هدایت به بهترین راه )

الهى آن چنان كن از عميمت كه من از آن صراط مستقيمت به سوى تو هميشه راه پويم نمايم زندگى شكر تو گويم و تا مرگم كشم آغوش دينت بميرم با همان دين مبينت و با اين دين كه باشد طيب و پاك به محشر سر برون آرم من از خاك‌

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.