فراز 18 از دعای 20 ( میانه روی در زندگی )

درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان خدايا ز سستى مرا ساز دور بيفكن مرا گرد خير الامور كه از اقتصادم كنى بهره‌مند سدادم ز جان دور سازد گزند به نيكى فزايم چو در خويشتن نمايم كسان را چنين خير من مرا رستگارى تو فرما نصيب به اسلام در ده صلا اى حبيب خدايا چنان كن كه رنجى چنين نباشد در آن روز ما را كمين

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.