اى خداوند، چون محزون شوم تويى ساز و برگ من و چون محرومم دارند طلب روزى را به سوى تو آيم. هرگاه مصيبتى به من رسد به درگاه تو استغاثه كنم و هر چه از دست رود تواش جبران كنى و هر چه تباه شود تواش به صلاح مىآورى و هر چه تو را ناپسند افتد تواش دگرگون توانى كرد. پس اى خداوند، پيش از در رسيدن بلا، نعمت عافيتم ده و پيش از آنكه دست طلب فراكنم، توانگريم بخش و پيش از آنكه كارم به گمراهى كشد، راه هدايتم بنماى. رنج عيبجويى مردم از من دور بدار و ايمنى روز رستاخيز نصيب من فرماى و ارشاد نيك ديگران را به من ببخش.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.