پروردگار من! هر آنگاه كه اندوهناك شوم ياد تو مايهى خوشنودى من است و در بروز حرمان اعطاى تو به فرياد من رسد و به هنگام گرفتارى دادرسى جز تو ندارم.
آنچه از دست ما به در رود از دست تو باز خواهيم گرفت و آن مواهب و عطايا كه به فساد گرايند با رحمت و مرحمت تو اصلاح خواهد شد و زشتيها در پرتو جمال تو زيبائى خواهد يافت.
پروردگارا! بيش از بلا بر ما عافيت ارزانى فرماى و هنوز نخواسته خواستهى ما را به ما عطا كن و پيش از آنكه گمراه مانيم راه راست به ما بنمايان و از كمك ديگران معافمان دار و مقرر فرماى كه گمراهان را به سوى تو راهبر و راهنما باشيم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.