بارالها! اگر اندوهگين گردم تو مايه دلخوشى من و اگر محروم شوم، (چشم) اميدم به (درگاه) توست، و به هنگام هجوم مصائب پناه من تويى، و هر چه از دستم بيرون رود فراهم آوردنش به دست توست، و هر چه تباه گردد اصلاحش به (فرمان) تو، و هر چه را ناپسند بمشارى، تغييرش به (تقدير) توست، پس (اى خداى من!)
بر (گردن) من منت گذار و پيش از بلا و گرفتارى، عافيت و سلامتى را، و پيش از درخواست (از درگاهت) توانگرى و بىنيازى را، و پيش از گمراه شدن (از راه مستقيم) هدايت را نصيبم كن، و از رنج و آزار بندگان دورم ساز، و از قهر و كيفر روز قيامت ايمنم فرما، و نيكى (نهفته در) راهنمايى (به سوى حق) را به من كرامت كن.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.