و تقوا و ترس از كيفر خود را از دنيا (براى سفر آخرت) توشهام، و سفر مرا به سوى رحمتت، و ورود مرا (روز رستاخيز) در خوشنوديت و جايم را در بهشتت گردان، و مرا توانائى بخش كه با آن، همهى خوشنودى تو را بردارم،و گريزم را به سوى خودت، و خواهشم را در آنچه نزد تو است قرار ده، و به قلبم (لباس) وحشت (و تنفر) از بدهاى خلق خويش (: گناهكاران) بپوشان، و خو گرفتن به خود و دوستانت (پيامبران و اوصياء) و پيروانت را به من ببخش،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.