خداى من، چنان كن كه تقواى تو توشهى من از دنيا باشد. و سفر من به سوى رحمت واسعهى تو گردد و در خشنوديت مرا داخل كن، و جايگاهم را در بهشت قرار بده و به من توانى عنايت فرما تا با آن همهى خشنودى تو را بدست آورم. گريزم را بسوى خودت و اشتياق و خواهشم را به آنچه نزد تو است قرار ده. خداى من، بر قامت دلم، از آفريدگان بد و شريرت، لباس ترس بپوشان و بر من دوستى و انس با خودت و با دوستان و اهل طاعتت را ارزانى دار.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.