زاد و توشهى مرا از دنيا تقواى خود قرار ده. و مقصد كوچ مرا به سوى رحمتت، و دروازهى ورودم را خشنودىات و بهشت را جايگاه هميشگىام گردان. و قوت و نيرويى به من ارزانى دار كه بتوانم به وسيلهى آن بار همهى رضايت تو را بر دوش كشم و فرارم را به سوى خود و رغبت و تمايلم را به آنچه در نزد توست قرار ده. و قلبم را جامهى وحشت و گريز از اشرار بپوشان و انس و الفت به خود، و به اوليا و دوستان و اهل طاعتت را به من مرحمت فرما.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.