پروردگارا! اگر روى كريم خويش را از من برگردانى و از فضل عميم خويش محرومم دارى راه فرار مرا به سوى خود ببندى و مرا در پناه درگاهت نپذيرى چه خواهم كرد. راهى كه مرا بر منزل مقصود رساند جز راه تو نشناسم و دستى كه آرزوى مرا برآورد جز دست تو نيست. اگر كائنات به كمك من برخيزند هرگز نتوانند آنچه را كه از تو خواهم به من رسانند.
من بندهى ذليل تو باشم و جز ذات اعلاى تو هيچكس بر سرنوشت من حكومت ندارد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.