در برابر ارادهى علياى تو ارادهاى ندارم و آن فرمان شكست ناپذير توست كه بر ذرات وجود من مسلط است.
به دادگرى بر من حكم همى رانى و با قدرت و قوت بر من حكومت همى كنى. نتوانم از فرمانت سر بپيچم و مقدورم نيست كه ارادهى تو را نپذيرم و رضاى تو را نخواهم. رضاى تو و رحمت تو هنگامى مرا خواهد دريافت كه گردن طاعت در پيشگاه ملكوت اعلاى تو خم كنم و پيشانى تسليم به درگاه تو بر خاك بگذارم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.