به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و روا مدار كه ياد تو را از ياد ببرم و نعمتهاى تو را فراموش دارم و از لطف عميم تو هر چند ديرتر مرا دريابد نوميد بمانم، خواه در آسايش و خواه در رنج، خواه در تندرستى و خواه در بيمارى، خواه در سختى و خواه در آسانى، خواه در پيروزى و خواه در شكست، خواه در توانگرى و خواه در درويشى. در هر كيفيت كه باشم بگذار به ياد تو باشم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.